تا زلف تو همچو مار می پیچد

جان بی دل و بی قرار می پیچد

دل بود بسی در انتظار تو

در هر پیچی هزار می پیچد

زان می پیچم که تاج را چندین

زلف تو کمندوار می پیچد

بس جان که ز پیچ حلقهٔ زلفت

در حلقهٔ بی شمار می پیچد

بس دل که ز زلف تابدار تو

چو زلف تو تابدار می پیچد

بس تن که ز بار عشق یک مویت

بی روی تو زیر دار می پیچد

تو می گذری ز ناز بس فارغ

و او بر سر دار زار می پیچد

هر دل که شکار زلف تو گردد

جان می دهد و چو مار می پیچد

ترکانه و چست هندوی زلفت

بس نادره در شکار می پیچد

هر دل که ز دام زلف تو بجهد

زان چهرهٔ چون نگار می پیچد

چون می پیچد فرید بپذیرش

زیرا که به اضطرار می پیچد